Το 58% των Ελλήνων θεωρεί ότι η ΑΙ ανοίγει νέες θέσεις απασχόλησης
Η αγορά εργασίας βρίσκεται στη μέση μιας κοσμογονικής αλλαγής και η τεχνητή νοημοσύνη είναι ο κινητήριος μοχλός αυτής της μεταμόρφωσης. Τα αποτελέσματα της έκτης παγκόσμιας έρευνας “Global Workforce of the Future” του Ομίλου Adecco, που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 37.500 εργαζομένων σε 31 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, καταδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι δεν φοβούνται την AI, αλλά την αντιμετωπίζουν ως ευκαιρία.
Η παγκόσμια έρευνα της Adecco αποκαλύπτει αισιοδοξία για την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και ανάγκη για νέα επαγγελματικά μοντέλα
Το 76% προβλέπει ότι θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, το 70% αναμένει ανασχεδιασμό ρόλων και καθηκόντων, ενώ μόλις το 23% εκφράζει ανησυχία για απώλεια της θέσης του. Στο ελληνικό πλαίσιο, αν και το ποσοστό αισιοδοξίας είναι χαμηλότερο, το 58% θεωρεί ότι η ΑΙ ανοίγει νέες θέσεις απασχόλησης, ενώ το 68% αναγνωρίζει ότι οι εργασιακοί ρόλοι εξελίσσονται. Η εικόνα αυτή αντικατοπτρίζει μια ώριμη μετατόπιση: οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται την τεχνολογική μετάβαση ως κάλεσμα σε επαναπροσδιορισμό δεξιοτήτων, όχι ως απειλή.
Στο επιχειρησιακό επίπεδο, η AI αποφέρει και ορατά πρακτικά οφέλη. Οι εργαζόμενοι, παγκοσμίως, αναφέρουν εξοικονόμηση χρόνου, που φτάνει τις 2 ώρες την ημέρα - διπλάσιο χρόνο από το 2024. Στην Ελλάδα, το αντίστοιχο όφελος είναι 96 λεπτά ημερησίως.
Παράλληλα, το 77% δηλώνει ότι η AI, τους επιτρέπει να εκτελούν εργασίες, που παλαιότερα δεν ήταν εφικτές χωρίς τη χρήση τεχνολογίας. Ωστόσο, η αύξηση της παραγωγικότητας δεν αντανακλάται πάντα ισομερώς στα επιχειρησιακά αποτελέσματα.
Μόλις ένας στους τρεις εργαζόμενους εκμεταλλεύεται τον χρόνο που κερδίζει για πιο ουσιαστικά καθήκοντα. Οι περισσότεροι τον αναλώνουν σε δραστηριότητες χαμηλότερης προστιθέμενης αξίας, αποκαλύπτοντας ότι η μετάβαση προς τη στρατηγική αξιοποίηση της AI είναι ακόμη σε εξέλιξη. Η αναντιστοιχία αυτή υπογραμμίζει την ανάγκη για καλύτερη καθοδήγηση, κατάρτιση και ψηφιακή κουλτούρα μέσα στους οργανισμούς.
Περί εργασιακής δέσμευσης
Η έρευνα φωτίζει, επίσης, τους παράγοντες εργασιακής δέσμευσης. Το 99% όσων αισθάνονται βαθύ σκοπό και σύνδεση με την αποστολή της εργασίας τους, σκοπεύουν να παραμείνουν στον εργοδότη τους για τον επόμενο χρόνο. Αντίθετα, το αντίστοιχο ποσοστό για όσους δεν αισθάνονται αυτήν τη σύνδεση πέφτει στο 53%. Ένας στους τρεις εργαζόμενους δηλώνει ότι θα συνέχιζε με τον ίδιο εργοδότη, εάν έβλεπε πιο ξεκάθαρες προοπτικές εξέλιξης.
Παράλληλα, η AI αναδεικνύεται ως ο σημαντικότερος μακροπρόθεσμος παράγοντας, που θα επηρεάσει την επαγγελματική πορεία των εργαζομένων, ξεπερνώντας ακόμη και την οικονομική αβεβαιότητα ή το μοντέλο εργασίας. Η συνολική εικόνα δείχνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη όχι μόνο αναδιαμορφώνει εργασιακά καθήκοντα, αλλά ενεργοποιεί μια νέα δυναμική επαγγελματικής ταυτότητας και ανάπτυξης.
Η μεγάλη πρόκληση για τις επιχειρήσεις πλέον είναι διττή: να αξιοποιήσουν την τεχνολογική δυναμική και ταυτόχρονα να επενδύσουν στην εξέλιξη ανθρώπινου δυναμικού. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν αντικαθιστά τον άνθρωπο, τον μεταμορφώνει. Και οι οργανισμοί, που θα κινηθούν προς την κατεύθυνση της οργανωμένης εκπαίδευσης, της ευέλικτης προσαρμογής ρόλων και της ενίσχυσης δεξιοτήτων, θα είναι εκείνοι, που θα ηγηθούν του νέου εργασιακού μοντέλου που αναδύεται.
