Ένα τεράστιο χάσμα δεξιοτήτων δημιουργείται στην αγορά εργασίας. Οι μεν εργαζόμενοι είναι πιο σίγουροι από ποτέ για τις ικανότητές τους με το 89% να δηλώνει ότι διαθέτει τις δεξιότητες για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θέσης του. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι επιχειρήσεις αδυνατούν να συμβαδίσουν.

Η νέα έρευνα του Παγκόσμιου Βαρόμετρου Ανθρώπινου Δυναμικού 2025 από τη ManpowerGroup αποτυπώνει αυτή τη διάσταση με σαφήνεια ειδικά στις δεξιότητες που αφορούν το “big trend” της εποχής, την τεχνητή νοημοσύνη. Το 81% των τεχνολογικών ηγετών παραδέχεται ότι οι εταιρείες τους βρίσκονται ακόμη σε πιλοτικά στάδια υιοθέτησης της τεχνητής νοημοσύνης, ενώ μόλις το 10% την έχει πλήρως ενσωματώσει. Αυτό σημαίνει ότι ενώ οι εργαζόμενοι εκπαιδεύονται και επενδύουν στις ψηφιακές τους δεξιότητες –με κυρίαρχη την AI–, οι ίδιοι οι οργανισμοί δεν τους προσφέρουν αντίστοιχες ευκαιρίες αξιοποίησης.

Οι εργαζόμενοι αναπτύσσονται πιο γρήγορα από τους εργοδότες – Πόσο κοστίζει στις επιχειρήσεις το χάσμα δεξιοτήτων στο ΑΙ

Ως αποτέλεσμα ένα στα τρία άτομα δηλώνει ότι δεν έχει χώρο να επιτύχει τους στόχους του στον τρέχοντα εργοδότη. Παρά την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, η εργασιακή ικανοποίηση βρίσκεται μόλις στο 62%, ενώ το 49% βιώνει καθημερινό άγχος.

Το χάσμα ανάμεσα στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων και την πραγματική δυνατότητα να εφαρμοστούν στον χώρο εργασίας έχει αρχίσει να δημιουργεί κλίμα απογοήτευσης και επαγγελματικής εξουθένωσης. Ιδιαίτερα ευάλωτα σε αυτή τη μετάβαση εμφανίζονται τα μεσαία στελέχη, που δέχονται πιέσεις από τη διοίκηση, από τις ομάδες τους και από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της τεχνολογίας.

Απώλεια θέσεων εργασίας και ΑΙ

Το 34% των στελεχών μεσαίου επιπέδου φοβάται ότι μπορεί να χάσει τη δουλειά του τους επόμενους έξι μήνες, κυρίως λόγω των επιπτώσεων της AI ή των αναδιαρθρώσεων. Ταυτόχρονα, καλούνται να καθοδηγήσουν ομάδες σε ένα μεταβαλλόμενο τοπίο για το οποίο και οι ίδιοι δεν νιώθουν επαρκώς προετοιμασμένοι.

Η έλλειψη ευκαιριών εξέλιξης αποτελεί βασικό παράγοντα αποχώρησης από μια θέση εργασίας. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι που έχουν σαφή πορεία καριέρας δηλώνουν ικανοποιημένοι σε ποσοστό 62%, ενώ όσοι έχουν επενδύσει σε νέα εργαλεία και τρόπους εργασίας, ειδικά μέσω υβριδικών μοντέλων, παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα εμπιστοσύνης και χαμηλότερα επίπεδα άγχους.

«Η AI δεν αντικαθιστά τον άνθρωπο, αλλά απαιτεί έναν νέο τρόπο συνεργασίας μεταξύ τεχνολογίας και ανθρώπινου δυναμικού. Παρά τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να υποκαταστήσει δεξιότητες όπως η ηθική κρίση ή η διαχείριση ομάδων, οι επενδύσεις στην εκπαίδευση και την ενσωμάτωση της AI στις καθημερινές εργασιακές πρακτικές παραμένουν ανεπαρκείς» διαπιστώνει η μελέτη.

Και καταλήγει: Σε έναν κόσμο όπου το κόστος αποχώρησης εργαζομένου αγγίζει τα 18.591 δολάρια, η αδυναμία αξιοποίησης των δεξιοτήτων δεν είναι απλώς οργανωτική αστοχία – είναι στρατηγική απειλή.