Στον παγκόσμιο επιχειρηματικό χάρτη του 2025, η τεχνολογία δεν είναι απλώς τομέας, αλλά το καύσιμο που κινεί κάθε στρατηγική ανάπτυξης. Από την τεχνητή νοημοσύνη και τους ημιαγωγούς έως την καθαρή ενέργεια και τη βιοτεχνολογία, οι CEOs βλέπουν πλέον την καινοτομία όχι ως συμπλήρωμα, αλλά ως τον πυρήνα του εταιρικού τους μετασχηματισμού.

Οι CEOs «ψηφίζουν» τεχνολογία: οι συμφωνίες που κλείνονται δεν έχουν στόχο το μέγεθος, αλλά την απόκτηση νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων

Αυτό που αποτυπώνεται στα στοιχεία της πρόσφατης έρευνας EY-Parthenon CEO Outlook Survey (Αύγουστος 2025) είναι ότι η τεχνολογία και η διαχείριση δεδομένων είναι οι τομείς όπου οι επιχειρήσεις επιταχύνουν περισσότερο τη δραστηριότητά τους σε εξαγορές, συγχωνεύσεις και στρατηγικές συνεργασίες. Ενώ οι γεωπολιτικές εντάσεις και οι εμπορικοί δασμοί μονοπωλούν την επικαιρότητα, οι CEOs «ψηφίζουν» τεχνολογία. Οι συμφωνίες που κλείνονται δεν έχουν στόχο το μέγεθος, αλλά τη μεταμόρφωση: την απόκτηση νέων δεξιοτήτων, πνευματικής ιδιοκτησίας και τεχνολογικών δυνατοτήτων.

Σύμφωνα με την έρευνα, το 48% των CEOs δηλώνει ότι σκοπεύει να αποκτήσει εταιρείες για την τεχνολογία ή το IP τους, ένα ποσοστό που ξεπερνά κάθε άλλη στρατηγική κίνητρο. Η τεχνολογία λειτουργεί ως «γέφυρα» προς ένα μέλλον ανθεκτικό σε κρίσεις. Στον πυρήνα της στρατηγικής αυτής βρίσκεται η κατανόηση ότι η καινοτομία δεν είναι εσωτερική υπόθεση, αλλά αποτέλεσμα συνεργειών, συμμαχιών και ανοικτών οικοσυστημάτων.

Οι πιο ενεργές αγορές, σύμφωνα με την EY, είναι αυτές που κινούνται στην αιχμή της τεχνολογίας. Ο τομέας των ημιαγωγών βρίσκεται σε φρενίτιδα συνεργασιών: οι εταιρείες ενώνουν δυνάμεις για να μοιραστούν το αυξανόμενο κόστος έρευνας και να αποκτήσουν πρόσβαση σε περιορισμένες παραγωγικές δυνατότητες. Ο αγώνας για την υπεροχή στην υπολογιστική ισχύ ωθεί κολοσσούς να δημιουργούν κοινά ερευνητικά κέντρα και να συντονίζονται γύρω από νέα πρότυπα τεχνολογίας.

Από τους ημιαγωγούς στην καθαρή ενέργεια

Το ίδιο συμβαίνει και στον τομέα της καθαρής ενέργειας. Οι επενδύσεις σε υδρογόνο, δέσμευση άνθρακα και αποθήκευση ενέργειας μέσω μπαταριών είναι τεράστιες, αλλά και εξαιρετικά δαπανηρές. Οι CEOs γνωρίζουν ότι η επιτυχία σε αυτούς τους τομείς απαιτεί συνεργασία: κοινή χρηματοδότηση, πρόσβαση σε κρατικά κίνητρα, και κυρίως επιμερισμό ρίσκου. Τα joint ventures προσφέρουν ακριβώς αυτό — τη δυνατότητα να μοιράζονται το ρίσκο χωρίς να θυσιάζουν την ανεξαρτησία τους.

Στον χώρο της βιοτεχνολογίας και των επιστημών ζωής, η λογική είναι παρόμοια. Η ανάπτυξη φαρμάκων είναι χρονοβόρα και αβέβαιη. Γι’ αυτό και οι φαρμακευτικοί όμιλοι συνάπτουν στρατηγικές συμφωνίες με μικρότερες εταιρείες βιοτεχνολογίας, ώστε να μοιράζονται ερευνητικούς αγωγούς και να επιταχύνουν τις κλινικές δοκιμές. Αν ένα έργο αποτύχει, οι απώλειες είναι μοιρασμένες· αν πετύχει, τα οφέλη εκτοξεύονται.

Η τεχνολογία, επισημαίνει η EY, δεν είναι απλώς εργαλείο ανάπτυξης αλλά συνδετικός ιστός που ενώνει τρεις κρίσιμους παράγοντες: καινοτομία, εργασία και ανθεκτικότητα. Οι εταιρείες που καταφέρνουν να ευθυγραμμίσουν αυτά τα τρία στοιχεία δημιουργούν νέο επιχειρηματικό δυναμισμό: αναπτύσσουν νέα μοντέλα, κλιμακώνονται ταχύτερα και διατηρούν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ακόμη και σε περιόδους αστάθειας.