«Τότε, δεν παίζαμε στο εσωτερικό του κτιρίου, το εξωτερικό χρησιμοποιούσαμε. Το αστείο είναι ότι σε κάθε περιοχή με ρωτούν για το σπίτι αυτό και με αποκαλούν συνέχεια “Αντωνάκη”».