Η επιθυμία των γυναικών για κινητικότητα είναι σήμερα εντονότερη από ποτέ, ωστόσο, παρά την επιθυμία για διεθνή καριέρα, η εργασιακή πραγματικότητα είναι διαφορετική. Πάνω από τα μισά (57%) στελέχη, που ασχολούνται με τη διεθνή κινητικότητα, δήλωσαν ότι η συμμετοχή των γυναικών στην κινητικότητα είναι μικρότερη σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους τους.

Το 64% των γυναικών θεωρεί ελκυστικότερους τους εργοδότες που προσφέρουν ευκαιρίες διεθνούς κινητικότηταςΚι ενώ το 60% των πολυεθνικών χρησιμοποιούν την κινητικότητα ως μέσο διαμόρφωσης των μελλοντικών ηγετών, μόνο το 22% αυτών προσπαθούν ενεργά να αυξήσουν τη γυναικεία κινητικότητα.

Πάντως, το 64% των γυναικών θεωρεί ελκυστικότερους τους εργοδότες που προσφέρουν ευκαιρίες διεθνούς κινητικότητας, ωστόσο, πολλές από αυτές πιστεύουν ότι στον τωρινό εργοδότη τους οι ευκαιρίες για μετακίνηση στο εξωτερικό δεν είναι ίσες μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Στο μεταξύ, οι εργοδότες χρησιμοποιούν την κινητικότητα ως μέσο ανάπτυξης μελλοντικών ηγετών, όμως μόνο το 22% αυτών προσπαθεί ενεργά να αυξήσει τις ευκαιρίες κινητικότητας που προσφέρουν στις γυναίκες.

Η έκθεση αποκαλύπτει, εξάλλου, ότι οι γυναίκες πιστεύουν κατά 19% λιγότερο σε σχέση με τους άντρες ότι οι ευκαιρίες διεθνούς κινητικότητας, που προσφέρει ο τωρινός εργοδότης, τους είναι ίσες μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Παρ’ όλα αυτά, η δυνατότητα εργασίας σε μια ξένη χώρα βρίσκεται ψηλά στη λίστα των χαρακτηριστικών των εργοδοτών τα οποία αποτελούν πόλο έλξης στελεχών, με το 64% των γυναικών να δηλώνουν ότι το στοιχείο αυτό είναι κρίσιμο για την προσέλκυση και διατήρηση τους.

Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζεται και στην έρευνα που πραγματοποίησε η PwC το 2015, σύμφωνα με την οποία το 71% των γυναικών millennials θέλουν να εργαστούν και εκτός της χώρας τους κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας.  

Κατάρριψη στερεοτύπων
Η έκθεση της PwC αμφισβητεί ορισμένα συμπεράσματα και φυλετικά στερεότυπα, όπως για παράδειγμα το ότι οι γυναίκες που έχουν παιδιά δεν ενδιαφέρονται να εργαστούν στο εξωτερικό ή ότι οι γυναίκες δεν θέλουν να μετακομίζουν για να μην διακινδυνεύσουν το υψηλότερο εισόδημα του συντρόφου τους. Στην πραγματικότητα, το 41% των γυναικών που δήλωσαν ότι επιθυμούν να εργαστούν στο εξωτερικό έχουν παιδιά, σε σύγκριση με το 40% των ανδρών.

Επίσης, το 77% των γυναικών που είναι σε σχέση στην οποία εργάζονται και οι δύο σύντροφοι, κερδίζουν περισσότερα χρήματα από το σύντροφο τους, καθιστώντας τη διπλή καριέρα παράγοντα που λαμβάνεται υπόψη από τους οργανισμούς σε ό,τι αφορά την κινητικότητα των ικανών στελεχών τους, είτε πρόκειται για άντρες, είτε για γυναίκες. 

Όσον αφορά τα θέματα που απασχολούν περισσότερο τις γυναίκες, όταν εξετάζουν το ενδεχόμενο να εργαστούν στο εξωτερικό, τρία από τα τέσσερα σημαντικότερα εμπόδια σχετίζονται με τον επαναπατρισμό τους. Η σημαντικότερη ανησυχία τους σχετίζεται με το ρόλο που θα αναλάβουν, όταν επιστρέψουν μετά το τέλος της απόσπασής τους (44%).

Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα, η ευελιξία και η παροχή επιλογών στα πακέτα που τους προσφέρονται, θα καθιστούσε τα προγράμματα διεθνούς κινητικότητας πολύ πιο ελκυστικά για τις γυναίκες (80%). 

Εργασιακή εμπειρία
Το 74% των ερωτηθέντων (αντρών και γυναικών) δήλωσαν ότι η καλύτερη περίοδος για την απόκτηση διεθνούς εργασιακής εμπειρίας είναι τα πρώτα έξι χρόνια της καριέρας τους - ωστόσο το 33% των οργανισμών σήμερα δεν προσφέρει ευκαιρίες κινητικότητας στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής σταδιοδρομίας. Το 65% των γυναικών θα ήθελαν οι ευκαιρίες μετακίνησης στο εξωτερικό να είναι πιο διαφανείς στις εταιρείες στις οποίες εργάζονται, ενώ λιγότερες από τις μισές γυναίκες (49%) συμφωνούν ότι ο οργανισμός τους διαθέτει αρκετά γυναικεία πρότυπα που έχουν εμπειρία επιτυχημένης διεθνούς μετακίνησης. Τέλος, το 48% των γυναικών και το 35% των αντρών δήλωσαν ότι δεν θα επέλεγαν ποτέ να μετακινηθούν στη Μέση Ανατολή. Το 43% των γυναικών και το 39% των ανδρών δήλωσαν το ίδιο και για την Αφρική.