Μπορεί η εξ αποστάσεως εργασία να συνέβαλε καθοριστικά στη διατήρηση της εργασιακής κανονικότητας, ωστόσο, ταυτόχρονα ανέδειξε και τα υφιστάμενα ψηφιακά κενά μεταξύ του εργατικού δυναμικού. Για παράδειγμα, περίπου έξι στις δέκα εργαζόμενες στην Ελλάδα (56%) δηλώνουν ότι οι ανάγκες τεχνολογικής υποστήριξης και επιμόρφωσης, κατά την εξ αποστάσεως εργασία στη διάρκεια της πανδημίας, δεν καλύπτονται από τις επιχειρήσεις, όπου εργάζονται.

Το 56% των γυναικών αναφέρει ότι οι ανάγκες τους για τεχνολογική υποστήριξη δεν καλύπτονται από τις επιχειρήσεις, όπου εργάζονταιΣτο μεταξύ, σχεδόν το ένα τρίτο (27,7%) των εργαζόμενων γυναικών στην Ελλάδα αναφέρει ότι χρειάζεται καλύτερο τεχνολογικό εξοπλισμό, για να ανταπεξέλθει στην εξ αποστάσεως εργασία. Παράλληλα, το 17,4% εντοπίζει την ανάγκη επιμόρφωσης τόσο στη χρήση νέων τεχνολογιών, όσο και στην αποτελεσματική υποστήριξη της ομάδα τους σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία.

Υπάρχει, μάλιστα, ένα ποσοστό 13,6% των γυναικών στην Ελλάδα, που αναφέρει ότι δεν έχει τη δυνατότητα να εργαστεί από το σπίτι, ενώ το 21% τονίζει ότι δεν υπάρχει επαρκής τεχνική υποστήριξη από τις εταιρείες στην εξ αποστάσεως εργασία.

Τη διαπίστωση ότι οι γυναίκες πλήττονται δυσανάλογα από τις οικονομικές και επαγγελματικές επιπτώσεις της πανδημίας, επιβεβαιώνει το δεύτερο μέρος της έρευνας “Breaking the Glass Ceiling”. Την έρευνα εκπόνησε η Vodafone, σε συνεργασία με τον Οργανισμό για την Επαγγελματική Ενδυνάμωση των Γυναικών “Women On Top”. Το δεύτερο μέρος της έρευνας μελετά σε βάθος πώς διαμορφώνεται η θέση και οι προοπτικές των γυναικών στις ελληνικές επιχειρήσεις με τα νέα δεδομένα της πανδημίας.

Εργασιακό μέλλον

Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, σχεδόν μία στις δύο (47,1%) εργαζόμενες στη χώρα μας αναφέρει ότι στις νέες συνθήκες οι γυναίκες απολύονται πρώτες, τίθενται σε διαθεσιμότητα ή δεν προσλαμβάνονται. Επίσης, το 65,7% δηλώνει ότι οι γυναίκες είναι οι πρώτες, που μειώνουν τις ώρες εργασίας τους για να φροντίσουν την οικογένειά τους, με αρνητικές επιπτώσεις στην επαγγελματική τους πορεία.

Όσον αφορά την εργασιακή ανασφάλεια για την επαγγελματική και μισθολογική πορεία, το 63% προβλέπει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην είσοδό του στην αγορά εργασίας, καθώς και στην επαγγελματική και μισθολογική του εξέλιξη τα επόμενα 5 χρόνια. Ταυτόχρονα, μόλις το 16,9%, αναφέρει ότι, εν μέσω της πανδημίας, έχουν προκύψει θετικές επαγγελματικές ευκαιρίες για τις ίδιες. Πάντως, υπάρχει και ένα 20,2% που απαντά ότι οι συνέπειες της κρίσης δεν θα επηρεάσουν καθόλου την εργασιακή τους ζωή.

Αναφορικά με τις προκλήσεις της τηλεργασίας, ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών αναφέρεται σε αδυναμία συγκέντρωσης, παρεμβολές από άλλα μέλη της οικογένειας και μοναξιά, ως αιτίες που τις εμποδίζουν να παραμείνουν παραγωγικές.

Επίσης, το 22,3% δηλώνει ότι η εμπειρία της τηλεργασίας έχει επηρεάσει αρνητικά την παραγωγικότητα και τα επίπεδα άγχους.

Οι εργαζόμενες μητέρες, μάλιστα, αναφέρουν σε μεγαλύτερο ποσοστό δυσκολία στον συνδυασμό της εξ αποστάσεως εργασίας με τις ευθύνες που προκύπτουν από τη φροντίδα της οικογένειας τους. Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις το 21,9% των γυναικών αναφέρει ότι η εξ αποστάσεως εργασία ήταν μια θετική εξέλιξη για αυτές.