Επιδόσεις υποδεέστερες του μέσου όρου των 33 χωρών-μελών του ΟΟΣΑ καταγράφει η Ελλάδα, όσον αφορά τη χρήση της τεχνολογίας για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών. Η Ελλάδα καταλαμβάνει, για παράδειγμα, μόλις την 22η θέση μεταξύ των 33 κρατών αναφορικά με τις διαθέσιμες online υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης προς τους πολίτες. Επίσης, κατατάσσεται 24η ανάμεσα σε 33 χώρες ως προς τη διαθεσιμότητα online δραστηριοτήτων. Η έκθεση του ΟΟΣΑ (“Πώς είναι η ζωή στην ψηφιακή εποχή; - “How’s Life in the Digital Age?”) εξετάζει τι κάνει κάθε χώρα προκειμένου να αξιοποιήσει τις ψηφιακές τεχνολογίες προς όφελος των πολιτών της και ταυτόχρονα να τους προστατέψει από τους ψηφιακούς κινδύνους. Η έκθεση αξιολογεί τις ευκαιρίες και τους κινδύνους του ψηφιακού μετασχηματισμού σε κάθε χώρα, εξετάζοντας πώς αυτός επηρεάζει την ευημερία της κοινωνίας. Μεταξύ άλλων εξετάζονται δείκτες, όπως οι ψηφιακές δεξιότητες του ενήλικου πληθυσμού, η πρόσβαση των μαθητών σε ψηφιακά μέσα, η επίδραση των ψηφιακών δεξιοτήτων στους μισθούς, τα ψηφιακά εργαλεία στην υγεία.

“Πώς είναι η ζωή στην ψηφιακή εποχή;”. Έκθεση του ΟΟΣΑ αξιολογεί πώς ο ψηφιακός μετασχηματισμός επηρεάζει την ευημερία των πολιτώνΓια την Ελλάδα, η διαπίστωση είναι ότι ανήκει σε εκείνη την ομάδα των χωρών, όπου ο ψηφιακός μετασχηματισμός δεν δημιουργεί μεγάλες ευκαιρίες, ούτε όμως και μεγάλους κινδύνους. Συνολικά, στην αξιολόγηση του ΟΟΣΑ, οι χώρες χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες, όσον αφορά το πώς επηρεάζει ο ψηφιακός μετασχηματισμός την ευημερία των πολιτών. Έτσι, υπάρχουν χώρες με “υψηλές ευκαιρίες και χαμηλούς κινδύνους”, χώρες με “υψηλές ευκαιρίες και υψηλούς κινδύνους”, χώρες με “χαμηλές ευκαιρίες και υψηλούς κινδύνους” και χώρες με “χαμηλές ευκαιρίες και χαμηλούς κινδύνους”. Η Ελλάδα, όπως και η Πολωνία, η  Τσεχία, η Λετονία, η Σλοβακία και το Ισραήλ, ανήκουν στην τελευταία κατηγορία, “χαμηλές ευκαιρίες-χαμηλοί κίνδυνοι”. 

Πρωτιά για τη Φινλανδία
Στην πρώτη κατηγορία, στις χώρες με τις “υψηλές ευκαιρίες και τους χαμηλούς κινδύνους”, βρίσκεται η Φινλανδία, που έχει την πρωτιά μεταξύ των 33 κρατών στην αξιολόγηση του ΟΟΣΑ, καθώς θεωρείται ότι οι πολίτες της αποκομίζουν τα μέγιστα δυνατά οφέλη από την ψηφιοποίηση και ταυτόχρονα προστατεύονται επαρκώς από τους κινδύνους της ψηφιακής εποχής.

Άλλες χώρες, που κάνουν πρωταθλητισμό σε αυτόν τον τομέα, είναι οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ελβετία, η Νορβηγία, η Νότιος Κορέα και η Νέα Ζηλανδία. Στη δεύτερη κατηγορία, “μεγάλες ευκαιρίες και μεγάλοι κίνδυνοι”, ανήκουν η Βρετανία, η Δανία, η Ολλανδία, η Ισπανία, το Βέλγιο, η Σουηδία. Στις χώρες της τρίτης κατηγορίας, που συνδυάζουν λίγες ευκαιρίες με υψηλούς κινδύνους, ανήκουν η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Τουρκία, η Πορτογαλία και η Χιλή.

“Οι ψηφιακές τεχνολογίες έχουν δραστικά και γρήγορα αλλάξει τον τρόπο που δουλεύουμε, καταναλώνουμε και επικοινωνούμε. Το να διασφαλίσουμε πως αυτός ο μετασχηματισμός βελτιώνει επίσης την ευημερία σημαίνει να αντιμετωπίσουμε ζητήματα, όπως η ψηφιακή ανισότητα, ο ψηφιακός αναλφαβητισμός και η ψηφιακή ασφάλεια”, σχολίασε ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ Angel Gurría. 

Αμφισημία
Συνολικά, η έρευνα διαπιστώνει ότι η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί μεν να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών, αλλά μπορεί, ταυτόχρονα και να εντείνει τους κινδύνους. Εντοπίζει, δηλαδή, μια αμφισημία ως προς τον τρόπο με τον οποίο η ψηφιακή τεχνολογία επηρεάζει την ευημερία. Για παράδειγμα, ενώ δημιουργούνται θέσεις εργασίας σε νέους τομείς τεχνολογίας, άλλες κινδυνεύουν να χαθούν από την αυτοματοποίηση. Επίσης, ενώ οι αλληλεπιδράσεις με τους φίλους μέσω των κοινωνικών δικτύων είναι μεν μια θετική διαδικασία, άλλες διαδικτυακές συμπεριφορές, όπως η διαδικτυακή παρενόχληση, η ρητορική μίσους και ο κυβερνο-εκφοβισμός έχουν γίνει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. “Η βέλτιστη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών, χωρίς να υπονομεύονται τα βασικά στοιχεία της ανθρώπινης ευημερίας, απαιτεί ένα διαφορετικό σύνολο γνωστικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων. Ένα παράδειγμα τέτοιου “ψηφιακού γραμματισμού” είναι η κριτική αξιολόγηση, που απαιτείται για να γίνει διάκριση μεταξύ πληροφοριών υψηλής και χαμηλής ποιότητας, ενώ ο αυτοέλεγχος της συμμετοχής στο Διαδίκτυο μπορεί να αποτρέψει τον ψηφιακό εθισμό”, αναφέρει ο ΟΟΣΑ.